Verbum

фітацэно́з

(ад фіта- + -цэноз)

сукупнасць відаў раслін на тэрыторыі з больш-менш аднароднымі кліматычнымі, грунтавымі і іншымі ўмовамі, што знаходзяцца ў складаных узаемаадносінах як паміж сабой, так і з навакольным асяроддзем (напр. сасновы лес, дуброва і г. д.).

-фіты

(гр. phyton = расліна)

другая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на прыналежнасць да раслін.

фіума́ры

(іт. fiumara)

невялікія рэчкі ў краінах Міжземнамор’я, якія ўлетку перасыхаюць, а ў перыяд зімовых дажджоў робяцца паўнаводнымі.

фіці́н

(ад гр. phyton = расліна)

арганічнае злучэнне фосфару, якое знаходзіцца ў некаторых раслінах і выкарыстоўваецца як лекавы сродак пры розных захворваннях нервовай сістэмы, гіпатаніі, астэамаляцыі, туберкулёзе і інш.

фі́цінг

(англ. fitting, ад fit = манціраваць)

фасонная дэталь (муфта, трайнік, ніпель і інш.), пры дапамозе якой злучаюцца на разьбе трубы.

фіш

(англ. fish)

снасць на судне, пры дапамозе якой падымаецца якар.

фі́шка

(фр. fiche)

кружок або кубік, які служыць для падліку ачкоў у розных гульнях.

фія́кр

(фр. fiacre)

наёмны лёгкі экіпаж, які выкарыстоўваўся ў гарадах Зах. Еўропы.

фія́л

(гр. phiale)

1) шырокая неглыбокая чаша з тонкімі сценкамі і злёгку загнутымі ўнутр берагамі, якая ўжывалася старажытнымі грэкамі для бытавых і культавых патрэб;

2) невялікая вежа, увянчаная востраканцовай пірамідай.

фіяле́тавы

(ням. violett < фр. violet, ад лац. viola = фіялка)

сіні з чырванаватым адценнем, колеру фіялкі.