Verbum

авія́тар

(фр. aviateur)

той, хто займаецца лётнай справай, лётчык.

авіятра́нспарт

(ад авія- + транспарт)

1) сродкі перавозу паветраным шляхам пасажыраў, грузаў, пошты;

2) ваенны карабель для перавозкі самалётаў.

авіятра́са

(ад авія- + траса)

паласа зямной паверхні, над якой праходзіць авіялінія.

авіятэ́хніка

(ад авія- + тэхніка)

галіна тэхнікі, звязаная з выкарыстаннем лятальных апаратаў, ix рухавікоў і аснашчэння.

авіяцы́ды

(ад лац. avis = птушка + -цыды)

хімічныя рэчывы (заацыды) для барацьбы са шкоднымі птушкамі.

авія́цыя

(фр. aviation, ад лац. avis = птушка)

1) тэорыя і практыка лятання на апаратах, цяжэйшых за паветра (самалётах, верталётах, планёрах);

2) сукупнасць ваенных або грамадзянскіх лятальных апаратаў (самалётаў, верталётаў і інш.) якой-н. дзяржавы; паветраны флот.

авіяэскадры́лля

(ад авія- + эскадрылля)

падраздзяленне ў авіяцыі, якое складаецца з некалькіх звёнаў самалётаў.

аво́ід

(ад лац. ovum = яйцо + -оід)

геал. плоская крывая яйцападобнага разрэзу з адной воссю сіметрыі.

авуа́ры

(фр. avoir = маёмасць)

1) грашовыя сродкі, чэкі, вэксалі, акрэдытывы, якімі праводзяць плацяжы;

2) сродкі банка ў замежнай валюце на яго рахунках у замежных банках;

3) уклады прыватных асоб і арганізацый у банках.

авуля́рыя

(н.-лац. ovularia)

недасканалы грыб сям. маніліевых, які паразітуе на лісці раслін сям. ружавых, злакавых, казяльцовых і інш.