Verbum

араўру́т

(англ. arrowroot, ад arrow = страла + root = корань)

сарты крухмалу, якія атрымліваюцца з карэнішчаў раслін роду маранта, клубняў куркумы і некаторых іншых трапічных відаў класа аднадольных.

ара́хіс

(н.-лац. arachis, ад гр. arachis = зелле)

травяністая расліна сям. бабовых, пашыраная ў тропіках і субтропіках, а таксама плады гэтай расліны (земляныя арэхі).

арахнаіды́т

(ад гр. arachnos = павуціна + eidos = выгляд)

запаленне павуціннай абалонкі галаўнога або спіннога мозга.

арахнало́гія

(ад гр. arachne = павук + -логія)

раздзел заалогіі, які вывучае павукападобных.

арахнахло́рыс

(н.-лац. arachnochloris)

аднаклетачная жоўта-зялёная водарасць сям. плеўрахлоравых, якая ўдзельнічае ў абагачэнні глебы арганічнымі рэчывамі.

арахні́ды

(н.-лац. arachnida, ад гр. arachne = павук)

клас беспазваночных жывёл тыпу членістаногіх, да якога належаць павукі, скарпіёны, сальпугі, ілжэскарпіёны, сенакосцы, кляшчы, пашыраны на ўсіх мацерыках, акрамя Антарктыды; павукападобныя.

арахно́зы

(ад гр. arachne = павук + -ноз)

хваробы млекакормячых, птушак, насякомых, чалавека, якія выклікаюцца павукападобнымі.

ара́цыя

(лац. oratio)

празаічны жанр у літаратуры Беларусі 17—18 ст.; своеасаблівы тэатралізаваны паказ-прамова ў школьным тэатры.

арба́

(цюрк. araba)

высокая двухколая павозка ў Сярэд. Азіі і доўгая чатырохколая — у Крыме і на Каўказе.

арбаві́русы

[н.-лац. arboviruses, ад англ. ar(thropod) bo(me) viruses = вірусы, народжаныя членістаногімі]

група вірусаў пазваночных жывёл і чалавека, якія пераносяцца членістаногімі (кляшчамі, камарамі, маскітамі).