Verbum

фіска́л

(лац. fiscalis = казённы)

1) чыноўнік у Расіі 18 ст., які назіраў за законнасцю ў галіне фінансавых і судовых дзеянняў урада, устаноў і асоб;

2) перан. даносчык, паклёпнік.

фіска́льны

(лац. fiscalis = казённы)

які мае адносіны да фіску, які служыць справе фіску, казны.

фіскамі́трыум

(н.-лац. physcomitrium)

лістасцябловы мох сям. фунарыевых, які расце на вільготнай гліністай глебе, на іле сажалак, на вільготных палях, па берагах рэк.

фіско́нія

(н.-лац. physconia)

ліставаты сумчаты лішайнік сям. фісцыевых, які расце на лісцевых дрэвах, аголенай драўніне.

фіста́шка

(фр. pistache)

дрэва сям. анакардыевых з перыстым лісцем, пашыранае пераважна ў Міжземнамор’і, Сярэд. Азіі, Цэнтр. Амерыцы, а таксама плод гэтага дрэва, які мае форму невялікага арэха.

фі́стула

(лац. fistula = труба, канал)

1) старая назва аднаствольных, а пазней і шматствольных флейт;

2) тое, што і фальцэт;

3) мед. свішч або штучны канал ад якой-н. поласці ці хворага органа на паверхню цела.

фістулагра́фія

(ад фістула + -графія)

метад рэнтгеналагічнага даследавання свішчоў.

фі́сцыя

(н.-лац. physcia)

ліставаты сумчаты лішайнік сям. фісцыевых, які расце на кары дрэў, аголенай драўніне, камяністых субстратах.

фіта́

(гр. theta)

перадапошняя літара кірыліцкага алфавіта, якая служыла для перадачы гука «ф» у словах грэчаскага паходжання ў беларускай пісьменнасці да 18 ст., у рускай — да 1918 г.

фіта-

(ад гр. phyton = расліна)

першая састаўная частка складаных слоў, якая паказвае на сувязь з паняццем «расліна».