Verbum

эўры́стыка

(ад гр. heurisko = знаходжу)

1) сістэма лагічных прыёмаў і правіл тэарэтычнага даследавання;

2) метад навучання пры дапамозе навадных пытанняў.

эўрытмі́я

(гр. eurythmia = рытмічнасць)

раўнамернасць рытму ў музыцы, танцы.

эўрыто́пны

(ад эўры- + гр. topos = месца);

э-ыя арганізмы — расліны і жывёлы, якія могуць існаваць у розных біятопах, ландшафтных ці фізіка-геаграфічных раёнах (зонах) (напр. хвоя звычайная, ядловец, верас; яшчарка жывародная, ліс, воўк); параўн. стэнатопны.

эўрытэ́рмны

(ад эўры- + -тэрмны);

э-ыя жывёлы — жывёлы, здольныя жыць пры значных ваганнях тэмпературы асяроддзя (параўн. стэнатэрмны).

эўрыфа́гі

(ад эўры- + фагі)

тое, што і паліфагі.

эўрыфа́гія

(ад эўры- + -фагія)

тое, што паліфагія 1.

эўрыфо́тны

(ад эўры- + гр. photos = святло);

э-ыя жывёлы — жывёлы, здольныя выносіць шырокія ваганні светлавых умоў.

эўрыхо́рны

(ад эўры- + гр. choreo = распаўсюджваюся);

э-ыя жывёлы — жывёлы, якія маюць шырокую экалагічную амплітуду, пашыраны па ўсім зямным шары.

эўрыэдафі́чны

(ад эўры- + гр. edaphos = зямля);

э-ыя арганізмы — арганізмы, здольныя існаваць на самых розных грунтах (параўн. стэнаэдафічны).