Verbum

фікса́ж

(фр. fixage, ад лац. fixus = нерухомы, нязменны)

хімічны раствор, які прымяняецца для апрацоўкі праяўленых адбіткаў на негатыве або пазітыве.

фікса́тар

(фр. fixateur, ад лац. fixus = нерухомы, нязменны)

1) прыбор або прыстасаванне для рэгулявання, замацоўвання чаго-н.;

2) хімічнае рэчыва, якім фіксуюць клеткі, тканкі, органы для захавання іх прыжыццёвай структуры.

фіксатуа́р

(фр. fixatoire, ад лац. fixus = нерухомы, нязменны)

памада для прыгладжвання валасоў, якая надае мужчынскай прычосцы адпаведную форму.

фіксаты́ў

(фр. fixatif, ад лац. fixus = нерухомы, нязменны)

раствор, якім пакрываюць карандашныя малюнкі, чарцяжы, каб захаваць іх ад псавання.

фікса́цыя

(фр. fixation, ад лац. fixus = цвёрды, нерухомы, моцны)

1) замацаванне чаго-н. у пэўным становішчы;

2) замацаванне ў пісьмовым выглядзе звестак, думак;

3) засяроджанне на чым-н. увагі;

4) апрацоўка фіксатарам 2 клетак, тканак, органаў для кансервацыі іх структуры;

5) апрацоўка фіксажам праяўленых адбіткаў на негатыве або пазітыве.

фікс-пу́нкт

(ням. Fixpunkt)

пункт геаметрычнай фігуры, які пры бесперапынным адбіцці або пераўтварэнні гэтай фігуры пераходзіць сам у сябе.

фікты́ўны

(фр. fictif, ад лац. fictio = выдумка)

выдуманы, несапраўдны; падроблены, фальшывы (напр. ф-ая хвароба, ф-ыя дакументы);

ф. капітал — капітал, які існуе ў выглядзе каштоўных папер (акцый, аблігацый і інш.), што ўласнай вартасці не маюць, але даюць права на пэўны даход.

фі́кус

(н.-лац. ficus)

вечназялёная дрэвавая або кустовая расліна сям. тутавых з суцэльным глянцавым лісцем і дробнымі беспялёсткавымі кветкамі ў суквеццях, пашыраная ў тропіках; у ліку відаў — баньян, інжыр, сікамор; на Беларусі вырошчваецца як пакаёвая.

фі́кцыя

(лац. fictio = выдумка)

нешта несапраўднае, наўмысна выдуманае з пэўнымі мэтамі.

фікцыяналі́зм

(ад лац. fictio, -onis = выдумка)

ідэалістычная філасофская канцэпцыя, паводле якой наша ўяўленне пра свет з’яўляецца сукупнасцю ілюзій, фікцый.