Verbum

плюра́льны

(лац. pluralis)

множны;

п. вотум — у некаторых краінах права выбаршчыка карыстацца некалькімі галасамі ў залежнасці ад маёмаснага, адукацыйнага і іншага цэнзу.

плюрылатэра́льны

(фр. plurilateral, ад лац. plures = некалькі + lateralis = бакавы);

п. дагавор — дагавор, адкрыты для далучэння іншых дзяржаў.

плюс

(лац. plus = больш)

1) знак складання або дадатнай велічыні ў выглядзе крыжыка;

2) перан. дадатны бок, перавага.

плюсквамперфе́кт

(лац. plusquamperfectum = больш, чым закончанае)

адна з форм прошлага часу дзеяслова, якая сустракаецца ў многіх мовах і выражае дзеянне, што папярэднічала іншаму дзеянню ў мінулым; даўномінулы час.

плютэ́й

(н.-лац. pluteus)

шапкавы базідыяльны грыб сям. мухаморавых, які расце на пнях і ламаччы розных дрэвавых парод; большасць відаў ядомыя.

плюш

(ням. Plusch, ад лац. pilus = волас)

тканіна, у якой ворс радзейшы, але вышэйшы, чым у аксаміце.