Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеіноуыэюя
гдёзклмнрстфцчшэя

мірмекафілі́я

(ад гр. myrmeks, -ekos = мурашка + -філія)

адна з форм сімбіёзу, заснаваная на выкарыстанні мурашкамі асаблівасцей будовы раслін для гнёздаў і раслінных выдзяленняў для харчавання.

мірмекафі́лы

(ад гр. myrmeks, -ekos = мурашка + -філ)

жывёлы, якія развіваюцца ў больш або менш цесным сумесным жыцці з мурашкамі (напр. некаторыя жукі, кляшчы, гусеніцы матылькоў).

мірмекахары́я

(ад гр. myrmeks, -ekos = мурашка + -харыя)

распаўсюджанне насення і іншых зачаткаў (дыяспор) раслін мурашкамі.

мірт

(гр. myrtos)

вечназялёная кустовая або дрэвавая расліна сям. міртавых са скурыстым лісцем і адзіночнымі дробнымі белымі духмянымі кветкамі, пашыраная ў тропіках і субтропіках; на Беларусі вырошчваецца як дэкаратыўная.

мірыя́ды

(гр. myrias, -ados = дзесяць тысяч)

незлічоная колькасць, вялікае мноства, безліч (напр. м. зорак).