Verbum

ко́лі

(англ. collie)

парода службовых сабак; шатландская аўчарка.

ко́лібактэрыёз

(ад гр. kolon = тоўстая кішка + бактэрыёз)

інфекцыйнае захворванне нованароджанага маладняку сельскагаспадарчых жывёл і пушных звяроў, якое выклікаецца патагеннымі сератыпамі кішэчнай палачкі.

ко́лікі

(гр. kolike = кішачная хвароба)

рэзкі, востры боль, што ўзнікае пераважна пры захворваннях органаў стрававальнай сістэмы.

ко́лхікум

(н.-лац. colchicum, ад гр. kolchikon)

травяністая расліна сям. лілейных з падоўжаным лісцем і буйнымі лілова-ружовымі кветкамі, пашыраная ва ўмераных і субтрапічных зонах; змяшчае алкалоід калхіцын, што выкарыстоўваецца ў медыцыне; пазнацвет.

кольт

[англ. colt, ад S. Colt = прозвішча амер. збройніка (1814—1862)]

рэвальвер або пісталет асобай сістэмы.