Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

ванілі́н

(ад ваніль)

пахучае арганічнае рэчыва, якое змяшчаецца ў стручках ванілі або атрымана штучным спосабам.

вані́ль

(фр. vanille)

трапічная расліна сям. ятрышнікавых з пахучымі пладамі, а таксама сушаныя плады гэтай расліны, якія ўжываюцца ў кулінарыі і парфумерыі.

ва́нна

(ням. Wanne)

1) вялікая прадаўгаватая пасудзіна для купання;

2) працэс купання ў такой пасудзіне;

3) пакой, прызначаны для ванны;

4) лячэбна-прафілактычны сродак (напр. сонечныя ванны).

ванто́з

(фр. ventôse, ад лац. ventosus = ветраны)

шосты месяц (з 19—21 лютага да 20—21 сакавіка) французскага рэспубліканскага календара, які дзейнічаў у 1793—1805 гг.

вантро́бы

(польск. wątroby)

унутраныя органы грудной клеткі і жывата.

ванту́з

(фр. ventouse, ад лац. ventosus = ветраны)

прыстасаванне для аўтаматычнага выпускання паветра з водаправодных труб.

ва́нты

(гал. want)

снасці, пры дапамозе якіх умацоўваюцца мачты судна з бартоў.