Verbum

аарты́т

(ад аорта)

мед. запаленне аорты.

ааспо́ры

(ад аа- + споры)

аднаклетачныя споры, якія развіваюцца з аплодненых яйцаклетак у некаторых водарасцяў і грыбоў.

аафары́т

(ад гр. oophoron = яечнік)

мед. запаленне яечніка.

аацысты́дыум

(н.-лац. oocystidium, ад гр. oon = яйцо + kystis = пузыр)

аднаклетачная зялёная водарасць сям. аацысціевых, якая трапляецца ў планктоне азёр і лужынах.

аацы́сціс

(ад аа- + гр. kystis = пузыр)

аднаклетачная або каланіяльная зялёная водарасць сям. аацысціевых, якая трапляецца ў стаячых забруджаных водах.

аацы́ты

(ад аа- + -цыты)

жаночыя палавыя клеткі ў перыяд аагенезу.

абажу́р

(фр. abat-jour)

каўпак на лямпе для адлюстравання святла і для засцярогі вачэй ад яго яркасці.

аба́з

(перс. abbāsi)

дробная сярэбраная манета, распаўсюджаная даўней на Каўказе.

аба́зія абазі́я

(н.-лац. abasia, ад гр. a- = не + basis = хада)

мед. страта здольнасці хадзіць у выніку захворвання нервовай сістэмы.

аба́к, аба́ка

(гр. abaks, -akos = дошка)

1) архіт. верхняя частка капітэлі калоны ў выглядзе гарызантальнай пліты;

2) лічыльная дошка ў старажытных грэкаў і рымлян.