Verbum

плюма́ж

(фр. plumage)

аздабленне з пёраў ці конскага воласу на галаўным уборы і на конскай збруі.

плюмбіко́н

(ад лац. plumbum = свінец + гр. eikon = адлюстраванне)

тэлевізійная перадаючая трубка, мішэнь якой уяўляе сабой слой вокісу свінцу, нанесены на празрыстую плёнку двухвокісу волава.

плю́мула

(лац. plumula = пёрка)

першая пупышка зародкавага парастка ў семені.

плюр

(фр. pelure = скурка плода)

тонкая празрыстая папера, пакрытая клеявым слоем, якая ўжываецца ў літаграфіі.

плюралі́зм

(англ. pluralism, ад лац. pluralis = множны)

1) філасофскае вучэнне, паводле якога ў аснове свету ляжыць многа незалежных духоўных сутнасцей (параўн. дуалізм, манізм);

2) прызнанне права на існаванне множнасці метадаў, падыходаў, партый, напрамкаў;

п. думак — разнастайнасць пунктаў погляду на адну палітычную або эканамічную праблему.

плюралі́ст

(ад плюралізм)

прыхільнік плюралізму.

плюра́льны

(лац. pluralis)

множны;

п. вотум — у некаторых краінах права выбаршчыка карыстацца некалькімі галасамі ў залежнасці ад маёмаснага, адукацыйнага і іншага цэнзу.

плюрылатэра́льны

(фр. plurilateral, ад лац. plures = некалькі + lateralis = бакавы);

п. дагавор — дагавор, адкрыты для далучэння іншых дзяржаў.

плюс

(лац. plus = больш)

1) знак складання або дадатнай велічыні ў выглядзе крыжыка;

2) перан. дадатны бок, перавага.

плюсквамперфе́кт

(лац. plusquamperfectum = больш, чым закончанае)

адна з форм прошлага часу дзеяслова, якая сустракаецца ў многіх мовах і выражае дзеянне, што папярэднічала іншаму дзеянню ў мінулым; даўномінулы час.