Verbum

анфіла́да

(фр. enfilade)

шэраг паслядоўна прылеглых адзін да аднаго пакояў з размешчанымі па адной прамой лініі дзвярамі (часта ў палацах, старадаўніх будынках).

анфлера́ж

(фр. enfleurage)

спосаб здабывання з кветак рэчываў паглынаннем іх жывёльнымі тлушчамі.

анхітэ́рый

(ад гр. anchi = паблізу + -тэрый)

вымерлы трохпальцы конь, які быў пашыраны ў міяцэне (параўн. гіпарыён, палеатэрый).

анху́за

(н.-лац. anchusa)

травяністая расліна сям. бурачнікавых з сінімі кветкамі ў гронкападобных суквеццях; лекавая, дэкаратыўная і фарбавальная; пакрывец.

анцылі́ды

(н.-лац. ancylidae)

сямейства прэснаводных лёгачных малюскаў класа бруханогіх, якія пашыраны ў Еўразіі.

анцэстра́льны

(фр. ancestral)

папярэдні, уласцівы продкам.

анча́р

(малайск. anćar)

дрэва сям. тутавых з ядавітым млечным сокам, пашыранае ў тропіках Азіі і Афрыкі.

анчо́ус

(фр. anchois, ад ісп. anchoa)

дробная марская рыба атрада селядцовых; хамса.

аншла́г

(ням. Anschlag)

аб’ява, што ўсе білеты (на спектакль, канцэрт і г.д.) прададзены; спектакль прайшоў з аншлагам — спектакль меў вялікі поспех;

2) буйны загаловак у газеце.

а́ншліф

(ням. Anschliff = завострыванне)

прэпарат мінералу або горнай пароды з адной адшліфаванай плоскасцю, падрыхтаваны для даследавання пад мікраскопам у адбітым святле.