Verbum

плутакра́тыя

(гр. plutokratia, ад plutos = багацце + kratos = улада, моц)

1) палітычны лад, пры якім дзяржавай правіць кучка самых багатых людзей пануючага класа;

2) кучка самых багатых прадстаўнікоў пануючага класа.

плутані́зм

(ад плутон)

напрамак у геалогіі, прадстаўнікі якога лічаць, што асноўная роля ва ўтварэнні горных парод належыць унутранаму агню Зямлі.

плуто́н

(гр. Pluton = імя бога падземнага свету ў старажытнагрэчаскай міфалогіі)

агульная назва розных глыбінных вывергнутых парод.

плуто́нг

(польск. pluton)

1) невялікае падраздзяленне рускай пяхоты ў 18 ст.;

2) групоўка размешчаных побач гармат аднолькавага калібру на караблі ў 19 ст.

плуто́ній

(н.-лац. plutonium, ад гр. Pluton = назва планеты)

штучна атрыманы радыеактыўны хімічны элемент, серабрыста-белы метал, які належыць да актыноідаў.

плутэ́ус

(лац. pluteus = шчыт)

лічынка марскіх вожыкаў і афіур.

плювіёграф

(ад лац. pluvia = дождж + -граф)

прыбор для рэгістрацыі колькасці, працягласці і інтэнсіўнасці ападкаў.

плювіёз

(фр. pluviose, ад лац. pluviosus = дажджлівы)

пяты месяц (з 20—21 студзеня па 18—19 лютага) французскага рэспубліканскага календара, які дзейнічаў у 1793—1806 гг.

плювіёметр

(ад лац. pluvia — дождж + -метр)

прыбор для вымярэння колькасці ападкаў.

плювія́льны

(лац. pluvialis = дажджавы)

які належыць да дажджу або наогул да ападкаў (напр. п. перыяд).