Verbum

міксаспары́дыі

(н.-лац. myxosporidia)

атрад прасцейшых класа кнідаспарыдый; тканкавыя або поласцевыя паразіты рыб.

міксатро́фы

(ад гр. miksis = змяшчэнне + -трофы)

арганізмы са змешаным спосабам харчавання; сустракаюцца сярод прасцейшых класа жгуцікавых.

міксбо́рдэр

(англ. mixborder, ад mix = змешваць + border = край)

шматрадковая пасадка кветкава-дэкаратыўных раслін, падбор якіх забяспечвае бесперапыннае цвіценне ад ранняй вясны да позняй восені.

мікседэ́ма

(ад гр. myksa = слізь + oidema = пухліна, ацёк)

захворванне чалавека, якое абумоўлена рэзкай недастатковасцю функцыі шчытападобнай залозы (гіпатырэозам).

мі́ксер

(англ. mixer)

1) механічны або электрычны апарат для хуткага змешвання, збівання чаго-н. (крэмаў, кактэйляў, мусаў і інш.);

2) ёмістасць для прыёму вадкага чыгуну з доменнай печы.

міксі́ны

(н.-лац. myxini, ад гр. myksa = слізь)

атрад агнатаў класа кругларотых; пашыраны ў морах, прамысловага значэння не маюць.

-міксіс

(гр. miksis = сумесь, змешванне)

другая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае паняццям «змешванне», «замяшчэнне».

мікст

(англ. mixed, ад лац. mixtus = змешаны)

1) змешаны рэгістр пеўчага голасу, пераходны паміж грудным і галаўным рэгістрамі;

2) поезд з вагонаў рознага прызначэння;

3) гульня ў тэніс, у якой партнёрамі з’яўляюцца змешаныя пары (мужчына і жанчына).

міксту́ра

(лац. mixtura = сумесь)

вадкае лякарства з сумесі некалькіх рэчываў.

мі́кшэр

(англ. mixer)

электрычнае ўстройства для змешвання (складання) некалькіх сігналаў у сістэмах гукавога вяшчання або гуказапісу.