Verbum

анагене́з

(ад ана- + -генез)

1) тып эвалюцыйнага працэсу арганічнага свету, блізкі да прагрэсу, 2) біял. працэс рэгенерацыі тканак.

анаглі́фія

(ад гр. anaglyphos = рэльефны)

спосаб рэпрадуктавання, які дае магчымасць атрымліваць стэрэаскапічныя (аб’ёмныя) адлюстраванні.

анаглі́фы ана́гліфы

(гр. anaglyphos = рэльефны)

карты, надрукаваныя двума ўзаемна дапаўняльнымі колерамі (сіне-зялёным і чырвоным), пры разглядзе іх праз спецыяльныя акуляры-святлафільтры атрымліваецца стэрэаскапічнае адлюстраванне.

анагляцыя́л

(ад ана- + гляцыял)

перыяд насоўвання раўніннага ледніка на пэўную тэрыторыю.

ана́гр

(гр. onagros)

падвід кулана; водзіцца ў Паўд.-Зах. Азіі.

анагра́ма

(гр. anagramma)

1) слова, утворанае шляхам перастаноўкі літар другога слова (напр. год — дог, фара — арфа);

2) спосаб вершаскладання на санскрыце, лацінскай і іншых старажытных індаеўрапейскіх мовах, калі асобныя фанемы самага важнага слова верша паўтараюцца ў іншых словах.

анадзі́раваць

(ад анод)

утвараць ахоўную вокісную плеўку на паверхні металічных вырабаў спосабам электролізу.

анадо́нта

(н.-лац. anodonta)

прэснаводны малюск класа двухстворкавых, пашыраны ў Еўразіі, Амерыцы; бяззубка.

анадро́мны

(ад ана- + гр. dromos = бег)

звязаны з рухам рыб з мораў у рэкі для адкладання ікры.

анадыпло́зіс

(гр. anadiplosis = падваенне)

стылістычная фігура, якая ўяўляе сабой паўтарэнне заключнай часткі вершаванага радка ў пачатку наступнага радка.