Verbum

ко́сінус

(н.-лац. cosinus)

мат. адна з трыганаметрычных функцый, адносіны прылеглага катэта да гіпатэнузы (параўн. сінус).

ко́смас

(гр. kosmos)

сусветная прастора, Сусвет, а таксама бліжэйшая прастора за межамі зямной атмасферы.

ко́тэры

(англ. cotters)

слой феадальна-залежнага сялянства ў сярэдневяковай Англіі.

ко́ўдра

(польск. kołdra, ад іт. coltra)

пасцельная прыналежнасць, якой накрываюцца.

коўш

(літ. káušas)

1) драўляная або металічная пасудзіна з ручкай для чэрпання вады, квасу і інш.;

2) вялікае механічнае прыстасаванне для зачэрпвання і пераносу да месца разгрузкі грунту, разлівання расплаўленага металу і інш. (напр. к. экскаватара).

ко́фе

(гал. koffie, ад ар. kachva)

1) вечназялёная дрэвавая або кустовая расліна сям. марэнавых, пашыраная ў тропіках і субтропіках, насенне якой выкарыстоўваецца для прыгатавання асобага напітку; кафейнае дрэва;

2) тое, што і кава.

кофр

(фр. coffie)

скрыня з некалькімі аддзяленнямі.

ко́фта

(польск. kofta)

верхняе кароткае жаночае адзенне.

ко́хія

(н.-лац. kochia, ад ням. W. Koch = прозвішча ням. батаніка)

расліна сям. лебядовых з вузкім лісцем і дробнымі кветкамі ў коласападобных суквеццях, пашыраная ў камяністых стэпах, паўпустынях і на засоленых глебах; на Беларусі трапляецца на пясках, уздоўж дарог, платоў; прутняк.

ко́шар

(ст.-яўр. kaser = чысты)

дазволеная іудзейскай рэлігіяй страва ў веруючых яўрэяў.