Verbum

амплія́цыя

(лац. ampliatio)

копія распіскі, што прыняты грошы.

амплуа́

(фр. emploi = прымяненне)

1) блізкае па характару кола роляў, якія адпавядаюць сцэнічным здольнасцям артыста;

2) перан. кола заняткаў каго-н.

а́мпула

(лац. ampulla)

1) герметычна запаяная шкляная пасудзіна невялікіх памераў, у якой у стэрыльным выглядзе захоўваецца пэўная доза лякарства, раствору, крыві і інш.;

2) расшыраная частка полага органа, які мае трубчастую будову (напр. слёзнага канала, прамой кішкі).

ампутава́ць

(лац. amputare = адсякаць)

рабіць ампутацыю.

ампута́цыя

(лац. amputatio = адсячэнне)

адняцце хірургічным шляхам канечнасці або іншай часткі цела (параўн. экзартыкуляцыя).

амузі́я

(ад а- + гр. musa = музыка)

мед. парушэнне здольнасці ўспрымаць музычныя гукі.

амуле́т

(лац. amuletum)

невялікі прадмет, што носяць на целе як магічны сродак, нібыта здольны засцерагчы ад няшчасця (параўн. талісман).

амуні́цыя

(польск. amunicja, ад с.-лац. admunitio = узбраенне)

прыналежнасці ваеннаслужачага (рамяні, сумкі і інш), якія аблягчаюць нашэнне зброі і боепрыпасаў.

аму́рны

(ад амуры)

любоўны.

аму́ры

(фр. Amour, ад лац. Amor = імя бога кахання ў старажытнарымскай міфалогіі)

любошчы, заляцанні.