Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

мары́та

(лац. maritus = самец)

дарослы чарвяк-сасун чарвяк-смактун, у якога пераўтвараецца ў канчатковым гаспадары лічынка адалескарый або метацэркарый.

марыхуа́на

(ісп. marihuana, з індз.)

наркотык, які здабываецца з індыйскіх канапель.

марыяне́тка

(фр. marionnette)

1) тэатральная лялька, якая прыводзіцца ў рух пры дапамозе нітак або металічнага прута;

2) перан. чалавек, палітычны дзеяч, які слепа дзейнічае па ўказцы іншых, з’яўляецца паслухмянай прыладай у чужых руках.

марэ́ль

(ням. morelle, ад іт. amarella)

пладовае дрэва сям. ружавых, пашыранае пераважна ў субтропіках, а таксама плод гэтага дрэва, падобны да вішні.

марэ́ма

(іт. maremma)

смуга нізінных забалочаных мясцін на заходнім пабярэжжы узбярэжжы Апенінскага паўвострава.

марэ́на

(фр. moraine)

скапленне скопішча абломкаў горных парод, якое ўтвараецца пры перамяшчэнні ледніка.

марэ́нга

(іт. marengo, ад Marengo = назва паселішча ў паўночнай Італіі)

тканіна чорнага колеру з белымі або шэрымі варсінкамі.

марэо́граф

(ад лац. mare = мора + -граф)

прыбор для рэгістрацыі змянення ўзроўню вады ў моры, возеры, рацэ.

марэ́ска

(іт. moresca = літар. маўрытанская)

музычна-танцавальная сцэна, род балета.

мар’я́ж

(фр. mariage)

1) наяўнасць караля і дамы адной масці ў аднаго гульца ў картачнай гульні;

2) стыкаванне ступеней і асноўных вузлоў ракеты.