Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

коррэпеты́тар

(ад con = з, разам + рэпетытар)

піяніст, памочнік дырыжора, які развучвае з выканаўцамі оперы ці балета сольныя партыі (параўн. канцэртмайстар 3).

корт1

(англ. court)

пляцоўка для гульні ў тэніс.

корт2

(польск. kort, ад англ. cord)

баваўняная тканіна атласнага перапляцення для рабочага і спартыўнага адзення.

кортыкаліза́цыя

(ад лац. cortex, -icis = кара);

к. функцый — узрастанне ў працэсе гістарычнага развіцця жывёл значэння вышэйшых аддзелаў цэнтральнай нервовай сістэмы ў рэгуляцыі функцый арганізма.

кортыкастэро́іды

(ад лац. cortex, -icis = кара + стэроіды)

група стэроідаў, якія маюць уласцівасці гармонаў кары наднырачнікаў.

кортыкастэро́н

(ад лац. cortex, -icis = кара + гр. stereos = цвёрды)

гармон кары наднырачных залоз, больш слабы па дзеянню, чым гідракартызон.

кортыкатрапі́н

(ад лац. cortex, -icis = кара + гр. trope = змена)

тое, што і адрэнакортыкатропны гармон.

ко́рцік

(рус. коршк, ад перс. kard = нож)

халодная зброя ў форме кароткага кінжала як прыналежнасць параднай формы марскіх афіцэраў розных дзяржаў.

ко́рыне

(н.-лац. coryne)

сумчаты грыб сям. гелоцыевых, які трапляецца на пнях і гнілых ствалах дуба, таполі.

ко́рыум

(лац. corium = скура, ад гр. chorion = абалонка)

тое, што і дэрма.