Verbum

амбро́метр

(ад гр. ombros = дождж + -метр)

прыбор для вымярэння колькасці атмасферных ападкаў.

амбулакра́льны

(ад лац. ambulacrum = хаджэнне);

а-ая сістэма — сістэма органаў руху ігласкурых, якая ўтварылася ў выніку складанай дыферэнцыяцыі другаснай поласці цела.

амбулато́рыя

(лац. ambulatorius = рухомы)

лячэбная ўстанова для прыхадных хворых.

амбушу́р

(фр. embouchure)

1) частка духавога музычнага інструмента, якая ў час ігры бярэцца ў рот або прыціскаецца да губ;

2) вечка на мікрафоне тэлефоннай трубкі для засцярогі яго ад пашкоджанняў і для ўзмацнення голасу.

амебацы́ты

(ад гр. ameibo = змяняю + -цыты)

элементы крыві беспазваночных жывёл, якія адпавядаюць лейкацытам пазваночных і чалавека.

амебе́йны

(гр. amoibaios)

які чаргуецца;

а-ая кампазіцыя — вершаваная кампазіцыя, пры якой на працягу ўсяго твора чаргуюцца строфы, звязаныя паміж сабой паралелізмам.

аме́га

(гр. о mega)

назва апошняй літары ў грэчаскім алфавіце;

ад альфы да амегі — ад пачатку да канца.

амеліяра́цыя

(лац. amelioratio)

паляпшэнне, упарадкаванне.

аменарэ́я

(ад а- + гр. men = месяц + rheo = цяку)

адсутнасць менструацый у перыяд палавой спеласці жанчыны.

аменсалі́зм

(ад а- + лац. mensa = стол, жыўленне)

форма ўзаемаадносін паміж арганізмамі, якая для аднаго віду карысная, а для другога шкодная (напр. вароны, падбіраючы рэшткі ежы воўка, сваім крыкам прыцягваюць увагу паляўнічага).