Verbum

ко́рда

(фр. corde = вяроўка)

1) доўгая вяроўка, на якой ганяюць па крузе коней пры абучэнні;

2) нітка для кіравання лятаючымі мадэлямі.

ко́рдаба

(ісп. córdoba)

грашовая адзінка Нікарагуа, роўная 100 сентава.

ко́рдыцэпс

(н.-лац. cordyceps)

сумчаты грыб сям. спарыннёвых, які з’яўляецца паразітам насякомых, радзей павукоў, грыбоў.

корн

(ням. Korn = зерне)

1) вага высакароднага металу ў манеце;

2) зярністая шурпатая паверхня каменя ў літаграфіі, металічнай пласцінкі ў афсетным спосабе друку або спецыяльнай паперы (корнпапір).

ко́рнер​¹

(англ. corner = скупляць тавар са спекулятыўнай мэтай)

кароткатэрміновы дагавор з мэтай авалодаць рынкам шляхам скупкі акцый, тавараў, кантрактаў на біржах і перапрадажы перапродажы іх па манапольных цэнах.

ко́рнер​²

(англ. corner = вугал)

штрафны вуглавы ўдар у футболе.

корнпапі́р

(ням. Kornpapier, ад Korn = зерне + Papier = папера)

папера з зярністай будовай паверхні, пакрытая спецыяльным клеявым слоем; выкарыстоўваецца ў літаграфіі.

ко́рнцанг

(ням. Kornzange)

1) шчыпцы накшталт нажніцаў з зазубрынамі зазубінамі на рэжучым баку, якія выкарыстоўваюцца ў хірургіі;

2) невялікія шчыпчыкі (пінцэт) у гадзіннікавай і ювелірнай справе.

ко́рпія

(с.-лац. corpia)

перавязачны матэрыял у выглядзе нітак, нашчыпаных з рыззя (выйшаў з ужытку).

ко́рпус

(лац. corpus = цела)

1) тулава чалавека або жывёлы;

2) аснова прыбора, апарата, механізма (напр. к. гадзінніка);

3) асобны будынак на агульнай пляцоўцы (напр. галоўны к.);

4) вайсковае злучэнне з некалькіх дывізій;

5) сукупнасць асоб адной спецыяльнасці, аднаго службовага становішча (напр. дыпламатычны к.);

6) друкарскі шрыфт, кегель якога роўны 10 пунктам (3,76 мм).