Verbum

бурш

(ням. Bursch)

студэнтстаршакурснік у Германіі, які належыць да адной са студэнцкіх карпарацый 1.

буршты́н

(польск. bursztyn, ад с.-н.-ням. bomstën)

выкапнёвая акамянелая празрыстая смала хвойных дрэў жоўтага або карычневага колеру розных адценняў; ужываецца для вырабу аздоб.

бу́ры

(цюрк. bur, ад перс. bör)

шаравата-карычневы.

бурыме́

(фр. bouts rimés = рыфмаваныя заканчэнні)

верш на зададзеныя рыфмы.

бурэ́

(фр. bourrée)

старадаўні французскі імклівы народны танец, які ў 18 ст. стаў адным з папулярных еўрапейскіх танцаў.

бурэ́т

(фр. bourrette, ад bourrer = набіваць)

кароткія шаўковыя валокны, якія выкарыстоўваюць для атрымання нізкасортных нітак.

буса́к

(польск. bosak, ад ням. Bootshacken)

доўгі шост з металічным вастрыём і круком на канцы; багор.

бусідо́

(яп. busido = шлях воіна)

кодэкс паводзін самураяў у сярэдневяковай Японіі.

бусо́ль

(фр. boussole, ад іт. bussola = компас)

1) геадэзічны інструмент для вымярэння гарызантальных вуглоў на мясцовасці;

2) артылерыйскі прыбор, які ўяўляе сабой спалучэнне компаса з вугламерным крутам і аптычным прыборам.

бустрафедо́н

(гр. bustrophedon, ад bus = бык + strepho = паварочваю)

спосаб пісьма, пры якім парныя радкі пісалі справа налева, а няпарныя злева направа; выкарыстоўваўся ў крыцкім, хецкім, паўднёва-аравійскім, этрускім і грэчаскім пісьме.