бусо́ль

(фр. boussole, ад іт. bussola = компас)

1) геадэзічны інструмент для вымярэння гарызантальных вуглоў на мясцовасці;

2) артылерыйскі прыбор, які ўяўляе сабой спалучэнне компаса з вугламерным крутам і аптычным прыборам.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)