Verbum

поліуры́я

(н.-лац. polyuria; ад гр. poly = многа + uron = мача)

мед. празмернае выдзяленне мачы з арганізма.

поліурэта́ны

(ад полі- + урэтаны)

высокамалекулярныя злучэнні, прадукты полімерызацыі урэтанаў; прымяняюцца для вырабу каўчуку, клею, плёнкі і інш.

поліфані́чны

(гр. polyphonos)

які мае адносіны да поліфаніі, многагалосы.

поліфані́я

(гр. polyphonia)

від многагалосся ў музыцы, заснаваны на адначасовым гучанні некалькіх мелодый у вакальным або інструментальным творы (параўн. гамафонія, гетэрафонія).

поліфармальдэгі́д

(ад полі- + фармальдэгід)

высокамалекулярнае злучэнне, прадукт полімерызацыі фармальдэгіду; прымяняецца для вырабу шасцерань, дэталей аўтамабіляў, плёнкі і інш.

поліфілі́я

(ад полі- + гр. phylon = род)

паходжанне групы арганізмаў ад многіх продкаў у выніку канвергенцыі (параўн. монафілія).

поліфіядо́нтнасць

(ад полі- + гр. phylon = род + odus, odontos = зуб)

многаразовая замена зубоў пасля зношвання (у рыб).

поліфурка́цыя

(ад полі- + фуркацыя)

падзел старшых класаў сярэдняй школы на тры і больш патокі, напрамкі ў навучанні (напр. на фізіка-матэматычны, біялагічны, гуманітарны і інш.) (параўн. біфуркацыя 3).

поліхраі́зм

(ад гр. polychroos = многакаляровы)

уласцівасць мінералаў мяняць афарбоўку пры звычайным асвятленні ў залежнасці ад напрамку падзення прамянёў.

поліхраматы́чны

(ад полі- + храматычны)

уласцівы паліхроміі; шматколерны (параўн. монахраматычны).