Verbum

мане́ўр

(польск. manewr, ад фр. manoeuvre)

1) перамяшчэнне войск або флоту з мэтай нанесці ўдар праціўніку (напр. абходны м.);

2) мн. тактычныя вучэнні вялікіх груп войск у абстаноўцы, блізкай да баявой (напр. марскія манеўры);

3) перан. спрытнае дзеянне, падманны прыём з мэтай перахітрыць каго-н.;

4) перамяшчэнне паравоза і вагонаў на станцыйных пуцях пры састаўленні поезда.

манеўрава́ць

(фр. manoeuvrer)

1) рабіць перамяшчэнні ў баявой абстаноўцы, на чыгуначнай станцыі і інш.;

2) лавіруючы, абыходзіць перашкоду (напр. м. аўтамашынай);

3) перан. дзейнічаць так, каб ашукаць, перахітрыць каго-н.;

4) перасоўваць, пераразмяркоўваць што-н. для лепшага выкарыстання.

манжэ́та

(рус. манжета, ад фр. manchette)

1) прышыты або прышпілены абшлаг рукава ў сарочцы, блузцы;

2) тэх. кольца, якое перашкаджае перацяканню вадкасці, газу ў поршневых помпах, а таксама служыць для змацавання канцоў труб.

маніезіёзы

(ад маніезія)

інвазійныя хваробы жвачных жывёл, якія выклікаюцца маніезіяй.

маніе́зія

(н.-лац. moniezia)

гельмінт класа цэстодаў паразіт авечак, буйной рагатай жывёлы, коз, ласёў, зуброў.

маніёк

(ісп. manioca, ад індз. mandioca)

1) вечназялёная кустовая расліна сям. малачаевых з моцным сцяблом і дробнымі кветкамі ў мяцёлках, пашыраная ў тропіках;

2) мука з карэння гэтай расліны.

мані́зм

(фр. monisme, ад гр. monos = адзін, адзіны)

філасофскае вучэнне, якое лічыць асновай быцця адзін пачатак — матэрыю або дух (параўн. дуалізм, плюралізм 1).

манікю́р

(фр. manicure)

чыстка і паліроўка ногцяў на руках, а таксама адпаліраваныя, пакрытыя лакам ногці.

маніліёз

(ад манілія)

хвароба пладовых культур, якая выклікаецца маніліямі; пладовая гніль.

манілі́нія

(н.-лац. manilinia)

сумчаты грыб сям. склератыніевых, які развіваецца ў пладах раслін сям. ружавых.