Verbum

ко́нха

(гр. konche = ракавіна)

паўкупал для перакрыцця паўцыліндрычных частак збудавання (апсідаў, нішаў).

ко́пія

(лац. соріа = мноства)

1) дакладнае ўзнаўленне, паўтарэнне чаго-н. (напр. к. дыплома, к. карціны);

2) перан. знешняе падабенства з кім-н., чым-н.

ко́пра

(парт. copra, ад малайск. koppara)

высушаная мякаць какосавага арэха.

ко́пула

(лац. copula = звязка)

лінгв. службовы дзеяслоў.

ко́ра

(гр. kore = дзяўчына)

статуя прама стаячай дзяўчыны ў доўгім адзенні ў старажытнагрэчаскім мастацтве.

ко́рак

(польск. korek, ад ням. Kork)

1) вонкавы адмерлы слой кары некаторых драўняных раслін;

2) затычка для бутэлек.

ко́ранер

(англ. coroner)

судовы следчы ў Англіі, ЗША і некаторых іншых краінах, які праводзіць расследаванне ў выпадках смерці, што здарылася пры нявысветленых абставінах або раптоўна.

ко́рба

(польск. korba, ад ням. Kurbe)

ручка ў выглядзе загнутага прута, пры дапамозе якой прыводзіцца ў рух які-н. механізм; крывашып.

корд​¹

(польск. kord, ад венг. kard < тур. kard < перс. kārd)

гіст. кароткі меч.

корд​²

(фр. corde = вяроўка)

1) моцныя кручаныя ніткі з баваўнянага або хімічнага валакна, з якіх вырабляюць тканіну для авія- і аўтапакрышак;

2) сорт шарсцяной тканіны ў рубчык.