Verbum

па́лік Межавы калок з надпісам прозвішча, каму адмераны ўчастак поля, сенажаці, пасеву; адмераная пайка (Слаўг.). Тое ж паль (Палессе, Лемц. Айк.).

па́лічча Месца з палямі ад былога моста (Слаўг.).

па́лка Паласа; участак, адмераны драўляным брыгадзірскім цыркулем або палкай, роўнай яго даўжыні (Слаўг.). Тое ж казёл, казю́лька, казу́лька (Слаўг.).

□ в. Па́лкі Бых.

пало́й

1. Абалонь; упадзіна, бераг лугу (Даль, III, 263).

2. Праліўны дождж (Лях. Араш. 92).

□ х. Палой (Спіс., 1910, 29), а цяпер в. Палоеўка Чав.

пало́м Новае поле на месцы расчышчаных трактарам кустоў; цаліна (Лёзн.).

□ ур. Палом (поле) каля в. За́гараднае Лёзн.

пало́нка Прасечаная ямка ў лёдзе (БРС). Тое ж па́наўка (Мсцісл. Юрч.), па́неўка (Зах. Бел. Др.-Падб.), па́ніўка, па́няўка, па́нюўка (Слаўг.), па́ніўка, па́ныўка (Смален. Дабр.).

□ в. Палонка Свісл., р. Палонка, р. Палане́йка Віц. (Рам. Мат.).

пало́нь Чыстае, адкрытае месца без лесу і кустоў, свабоднае для пашы або касьбы (Зах. і Цэнтр. Палессе Талст.).

па́луж Месца каля лугу (Чэр.).

□ в. Палуж Чэр.

палуса́днік Кветнік пад вокнамі хаты (Рэч.).

палхаві́на Купка зямлі, якую нарыў крот (Гродз.). Тое ж полх, палхаві́ны (Гродз.).