Verbum

пака́т Лагчынка на схіле ўзгорка, дзе сцякае паток веснавой ці дажджавой вады (Слаўг.). Тое ж пака́тавіна, пака́тасць, ход (Слаўг.).

пака́цвіна Яма, паглыбленне з пакатымі берагамі на дарозе, на полі, на лузе (Слаўг.). Тое ж пакоцвіна (Слаўг.).

пакла́д Залежы карысных выкапняў (БРС).

□ в. Паклады Крыч.

пако́пішча Магіла; могілкі (Нас. АУ).

пако́с

1. Паласа сенажаці на шырыню ўзмаха касы (Ветк., Рэч., Слаўг., Стол.). Тое ж пракос (БРС).

2. Скошаная сенажаць (Стол.). Тое ж пакосіска (Брэсц.), пакосішча (Слаўг.), пакосы, пакоша, пакошля (Глуск. Янк. II), пакош (Баран., Мін.).

3. Сенажаць другога ўкосу; атава (Стол.).

пако́т

1. Вымашчаная дарога на балоце (Сен.); 2. Схіл узгорка (Слаўг.). Тое ж покат (Слаўг.).

пако́твішча Месца, дзе качаўся конь (Слаўг.).

палаві́чышча

1. Зжатае поле, на якім расла палавіца-пшаніца (полба, аржа) (Нас.).

2. Зерне наогул (Зах. Бел. Др.-Падб.).

палазаві́на Санны след; выбітая палазамі каляіна (Слаўг.). Тое ж палазня́ (Пол.), палазі́нец (Стол.).

палання́ Месца на рацэ, дзе не замярзае вада (Ветк., Рэч.).