падпарадкава́нне 
1. (дзеянне) Unterwérfung 
2. (стан) Unterstéllung 
службо́вае падпарадкава́нне díenstliche Unterstéllung;
быць у падпарадкава́нні úntergeordnet sein (у каго
3. 
падпарадкава́нне 
1. (дзеянне) Unterwérfung 
2. (стан) Unterstéllung 
службо́вае падпарадкава́нне díenstliche Unterstéllung;
быць у падпарадкава́нні úntergeordnet sein (у каго
3. 
падпарадкава́ны
1. 
3. 
падпара́дкавацца sich unterstéllen (каму
падпара́дкаваць únterordnen 
падпа́сак 
падпа́сці:
падпа́сці пад чый
падпаты́лічны 
падпаўза́ць, падпаўзці́
1. (наблізіцца) heránkriechen* 
2. (пад што
падпа́ха 
не́сці пад падпа́хай únter dem Arm trágen*
падпа́хавы Áchsel-;
падпа́хавая ўпа́дзіна