пазнава́ць
Verbum
анлайнавы слоўнікпазнаёміцца
1. Bekánntschaft schlíeßen* (з кім
2. (азнаёміцца) sich bekánnt máchen; sich vertráut máchen (з чым
пазна́нне
тэо́рыя пазна́ння Erkénntnistheorie
пазна́ць
1. (прызнаць знаёмага
пазна́ць па пахо́дцы
пазна́ць паво́дле падабе́нства an der Ähnlichkeit erkénnen*;
пазна́й самаго́ сябе́! erkénne dich selbst!;
2.
3. (атрымаць уяўленне) erfáhren*
4. (перажыць) erlében
пазна́чыць bezéichnen
пазна́чыць чысло́м datíeren
пазна́чыць за́днім чысло́м zurückdatieren
пазне́й
пазне́йшы (
пазні́цца
1. (з’яўляцца пазней) sich verspäten, zu spät kómmen*;
2. (затрымлівацца) sich lánge áufhalten*
пазно́гаць
гры́зці пазно́гці an den Nägeln káuen;
пазно́гаць на руцэ́ Fíngernagel
пазно́гаць на назе́ Zéhennagel
пазуме́нт