патра́піць
1. (пацэліць) tréffen* vt;
патра́піць у цэль das Ziel tréffen*;
не патра́піць у цэль das Ziel verféhlen;
уда́р патра́піў у цэль перан der Hieb sitzt;
2. (апынуцца) (hín)geráten* vi (s); gelángen vi (s);
куды́ я патра́піў? wo bin ich híngeraten?;
я сюды патра́піў? bin ich hier ríchtig?;
як мне патра́піць туды? wie komme ich hin?
патра́фіць (дагадзіць) éinen Gefállen tun*, gefällig sein (D)
патра́ціцца
1. verbráucht sein;
2. (выдаткавацца) sich veráusgaben
патра́ціць áusgeben* vt, veráusgaben vt; verbráuchen vt
патрашы́ць die Éingeweide heráusnehmen*
патро́іць verdréifachen vt
патро́нI м
1. вайск Patróne f -, -n;
баявы́ патро́н schárfe Patróne;
халасты́ патро́н Plátzpatrone f;
бранябо́йны патро́н Pánzerpatrone f;
2. эл Fássung f -, -en; тэх Éinsatz m -es, -sätze
патро́нII м (заступнік, апякун) Patrón m -s, -e; Gönner m -s, -
патро́ху прысл
1. ein wénig, ein bíss¦chen;
2. (паступова) allmählich, nach und nach