паража́ць
Verbum
анлайнавы слоўнікпаражня́к
паражняко́м
паражо́ны
1. getróffen (von
2. (здзіўлены) überráscht;
я быў ве́льмі паражо́ны ich war äußerst überráscht; ich war ganz baff [platt] (
як мала́нкай [гро́мам] паражо́ны wie vom Blitz getróffen, wie vom Dónner gerührt
паражэ́нец
паражэ́нне
по́ўнае паражэ́нне éine verníchtende Níederlage;
нане́сці паражэ́нне éine Níederlage béibringen* [beréiten];
пацярпе́ць паражэ́нне éine Níederlage erléiden*
паражэ́нства
паражэ́нчы defätístisch
пара́за
паразі́т
1.
2.