пазіты́ў
Verbum
анлайнавы слоўнікпазіты́ўны pósitiv
пазіцы́йны Stéllungs-;
пазіцы́йная вайна́
пазі́цыя
1. Stéllung
губля́ць свае́ пазі́цыі séine Positiónen éinbüßen;
2.
перадава́я пазі́цыя vórgeschobene Stéllung;
зыхо́дная пазі́цыя Áusgangsstellung
абаро́нчая пазі́цыя Vertéidigungsstellung
зме́на пазі́цый Stéllungswechsel
заня́ць пазі́цыю Stéllung bezíehen*;
стая́ць на пазі́цыі in éiner Stéllung líegen*;
пакіда́ць пазі́цыю éine Stéllung áufgeben* [räumen];
3.
асно́ўная пазі́цыя Grúndhaltung
ключава́я пазі́цыя Schlüsselposition
кла́савая пазі́цыя Klássenstandpunkt
займа́ць я́сную [рэалісты́чную, варо́жую] пазі́цыю éine kláre [realístische, féindliche] Háltung éinnehmen*;
цвёрда стаяць на сваёй пазі́цыі séine Positión beháupten;
стая́ць на пра́вільнай пазі́цыі éine ríchtige Éinstellung háben
пазл
пазме́нна
пазме́нны schíchtweise, Schicht-; wéchselweise;
пазме́нная пра́ца Schíchtarbeit
пазнава́льнасць
пазнава́льны
1. (які служыць для пазнавання) Erkénnbarkeits-, Erkénntnis-;
2. (які даступны пазнанню) erkénnbar;
3. (разумовы) kognitív
пазнава́нне
1. (прызнанне знаёмага) Erkénnen
2. (вывучэнне з’яў) Erkénntnis