Пала́у
Verbum
анлайнавы слоўнікпалахлі́васць
перамагчы́ палахлі́васць séine Scheu áblegen
палахлі́вец
палахлі́вы fúrchtsam; scheu (нясмелы)
пала́ц
пала́ц з’ездаў Kongrésspalast
пала́ц культу́ры Kultúrpalast
пала́ц спо́рту Spórtpalast
пала́ц Рэспу́блікі Palást der Republík
пала́цавы Palást-; Schloss-;
пала́цавы парк Schlósspark
пала́цавы пераваро́т Palástrevolution [-v-]
пала́ціць
пала́ць (гарэць)
1. lódern
2. (ярка свяціцца) glänzen
3. (рабіцца чырвоным ад прыліву крыві):
пала́ць ад со́раму vor Scham vergéhen*;
шчо́кі пала́юць (ад жару) die Wángen glühen [brénnen*];
4.
пала́ць жада́ннем den brénnenden Wunsch háben, vor Verlángen brénnen*
па́лачка
1. Stöckchen
дырыжо́рская па́лачка Dirigéntenstab
бараба́нная па́лачка Trómmelschlägel -s, -;
чаро́ўная па́лачка Záuberstab
2.
◊ па́лачка-выруча́лачка (гульня) Verstéck mit Ánschlag
пала́ш