падпарадкава́нне
1. (дзеянне) Unterwérfung
2. (стан) Unterstéllung
службо́вае падпарадкава́нне díenstliche Unterstéllung;
быць у падпарадкава́нні úntergeordnet sein (у каго
3.
падпарадкава́нне
1. (дзеянне) Unterwérfung
2. (стан) Unterstéllung
службо́вае падпарадкава́нне díenstliche Unterstéllung;
быць у падпарадкава́нні úntergeordnet sein (у каго
3.
падпарадкава́ны
1.
3.
падпара́дкавацца sich unterstéllen (каму
падпара́дкаваць únterordnen
падпа́сак
падпа́сці:
падпа́сці пад чый
падпаты́лічны
падпаўза́ць, падпаўзці́
1. (наблізіцца) heránkriechen*
2. (пад што
падпа́ха
не́сці пад падпа́хай únter dem Arm trágen*
падпа́хавы Áchsel-;
падпа́хавая ўпа́дзіна