пала́ціць
Verbum
анлайнавы слоўнікпала́ць (гарэць)
1. lódern
2. (ярка свяціцца) glänzen
3. (рабіцца чырвоным ад прыліву крыві):
пала́ць ад со́раму vor Scham vergéhen
шчо́кі пала́юць (ад жару) die Wángen glühen [brénnen
4.
пала́ць жада́ннем den brénnenden Wunsch háben, vor Verlángen brénnen
па́лачка
1. Stöckchen
дырыжо́рская па́лачка Dirigéntenstab
бараба́нная па́лачка Trómmelschlägel -s, -;
чаро́ўная па́лачка Záuberstab
2.
па́лачка-выруча́лачка (гульня) Verstéck mit Ánschlag
пала́ш
пала́яцца
пала́яцца праз што
палеанталагі́чны paläontológisch
палеантало́гія
пале́гчы
1. (
2. (пра збажыну) sich légen;
3. (быць забітым у баі) fállen
пале́гчыць
1. erléichtern
пале́гчыць пра́цу die Árbeit erléichtern;
2. (боль
пале́зці