Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu
абвгдеёжзійклмнопрстуўфхцчшэюя-.
абвгдеёжзілмноруыэюя-.’
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшюя.

задзьму́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад задзьмуць ​1.

задзьму́хаць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Дзьмухаючы, затушыць. Задзьмухаць лямпу.

задзьму́хаць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць дзьмухаць.

задзьму́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да задзьмухаць ​1.

задзьму́ць ​1, ‑дзьму, ‑дзьмеш, ‑дзьме; зак., што.

Дзьмучы, затушыць. Задзьмуць свечку.

задзьму́ць ​2, ‑дзьму, ‑дзьмеш, ‑дзьме; зак.

Пачаць дзьмуць.

задзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да дзець.

задзярно́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. задзярноўваць — задзернаваць.

задзярно́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да задзярноўваць.

задзярно́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да задзернаваць.

задзяўба́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад задзяўбаць ​1.

задзяўба́ць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Тое, што і задзяўбці ​1.

задзяўба́ць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Тое, што і задзяўбці ​2.