задзьму́ць ​1, ‑дзьму, ‑дзьмеш, ‑дзьме; зак., што.

Дзьмучы, затушыць. Задзьмуць свечку.

задзьму́ць ​2, ‑дзьму, ‑дзьмеш, ‑дзьме; зак.

Пачаць дзьмуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)