Verbum

каменябо́ец, ‑бойца, м.

Рабочы, які разбівае каменне на шчэбень.

каменяло́м, ‑а, м.

Рабочы каменяломні.

каменяло́мнік, ‑у, м.

Аднагадовая або шматгадовая расліна сямейства каменяломнікавых з белымі, жоўтымі або чырвонымі кветкамі і лісцем рознай формы ў прыкаранёвай разетцы. Каменяломнік балотны.

каменяло́мнікавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да каменяломніку. Каменяломнікавае лісце.

2. у знач. наз. каменяло́мнікавыя, ‑ых. Сямейства аднагадовых і шматгадовых травяністых раслін, да якога адносяцца каменяломнік, гартэнзія і інш.

каменяло́мны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны са здабычай і распрацоўкай каменю. Каменяломныя работы. Каменяломны промысел.

каменяло́мня, ‑і; Р мн. ‑мень, Д ‑мням; ж.

Месца распрацоўкі выкапнёвага будаўнічага каменю і інш. горных парод; кар’ер. Мы цягнікі вадзілі, Палотны на фабрыках ткалі, Лес магутны валілі І ўмелі плавіць метал, У цёмных каменяломнях Белы вапняк ламалі, Гліну і торф здабывалі, — Гарачы ў нас запал! Караткевіч.

каменяпа́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Камяні, якія звальваюцца з гор лавінай.

каменярэ́з, ‑а, м.

Майстар разьбы па каменю, па апрацоўцы каштоўных камянёў.

каменярэ́зны, ‑ая, ‑ае.

1. Прызначаны для вырэзвання будаўнічых блокаў з прыроднага каменю. Каменярэзная машына.

2. Звязаны з апрацоўкай каляровых і каштоўных камянёў рэзаннем. Каменярэзная фабрыка. Каменярэзная справа.

каменячо́с, ‑а, м.

Рабочы, які абчэсвае камень, каменне.