камбіна́таўскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камбіната, належыць яму.
камбіна́таўскі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камбіната, належыць яму.
камбінато́рны, ‑ая, ‑ае.
камбінато́рыка, ‑і,
Раздзел матэматыкі, які вывучае, колькі магчымых злучэнняў элементаў існуе ў зададзеным канечным мностве.
•••
камбіна́цкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камбіната, належыць яму.
камбінацы́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які асноўваецца на камбінацыі (у 1 знач.), звязаны з ёй.
2. Які асноўваецца на камбінацыі (у 3 знач.).
камбіна́цыя, ‑і,
1. Спалучэнне, злучэнне, узаемна абумоўленае размяшчэнне якіх‑н. прадметаў, з’яў (пераважна аднародных).
2.
3. Рад прыёмаў гульні, аб’яднаных агульнай мэтай — дасягнуць перавагі, перамогі.
4. Жаночая сарочка, якую надзяваюць непасрэдна пад сукенку і пад.
[Лац. combinatio.]
камбінезо́н, ‑а,
Суцэльны рабочы касцюм з курткі і штаноў.
[Фр. combinaison.]
камбія́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камбію.
камбры́г, ‑а,
Камандзір брыгады (у 1 знач.).
ка́мбуз, ‑а,
Кухня на судне.
[Гал. kombuis.]