Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

касмало́гія, ‑і, ж.

Вучэнне пра Сусвет як пра адзінае цэлае. // Раздзел астраноміі, прысвечаны гэтаму вучэнню.

[Ад грэч. kósmos — Сусвет і lógos — вучэнне.]

касмана́ўт, ‑а, М ‑наўце, м.

Удзельнік палёту ў космас. Лётчык Ю.А. Гагарын — першы касманаўт. Будучыя касманаўты.

касмана́ўтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да касманаўт.

касмана́ўтыка, ‑і, ДМ ‑тыцы, ж.

Сукупнасць галін навукі і тэхнікі, якія забяспечваюць асваенне космасу для патрэб чалавецтва. // Палёты ў касмічнай прасторы.

[Ад грэч. kósmos — Сусвет і nautikē — мараплаванне.]

касмано́гі, ‑ая, ‑ае.

З касматымі нагамі. Касманогі сабака.

касмапалі́т, ‑а, М ‑ліце, м.

1. Прыхільнік касмапалітызму; чалавек, які лічыць, што ён не належыць ні да якой нацыянальнасці.

2. Расліна або жывёліна, якая распаўсюджваецца па ўсім свеце.

[Ад грэч. kosmopolítēs — грамадзянін свету.]

касмапалі́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да касмапаліт.

касмапаліты́зм, ‑у, м.

Рэакцыйная буржуазная ідэалогія, якая, апіраючыся на фальшывы лозунг «чалавек — грамадзянін свету», прапагандуе адмаўленне ад нацыянальнага суверэнітэту, абыякавыя адносіны да радзімы і нацыянальнай культуры.

касмапаліты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да касмапалітызму, касмапалітаў; прасякнуты касмапалітызмам. Касмапалітычныя тэндэнцыі.

касмапла́вальнік, ‑а, м.

Той, хто займаецца касмаплаваннем.