камбінацы́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які асноўваецца на камбінацыі (у 1 знач.), звязаны з ёй.
2. Які асноўваецца на камбінацыі (у 3 знач.).
камбінацы́йны, ‑ая, ‑ае.
1. Які асноўваецца на камбінацыі (у 1 знач.), звязаны з ёй.
2. Які асноўваецца на камбінацыі (у 3 знач.).
камбіна́цыя, ‑і,
1. Спалучэнне, злучэнне, узаемна абумоўленае размяшчэнне якіх‑н. прадметаў, з’яў (пераважна аднародных).
2.
3. Рад прыёмаў гульні, аб’яднаных агульнай мэтай — дасягнуць перавагі, перамогі.
4. Жаночая сарочка, якую надзяваюць непасрэдна пад сукенку і пад.
[Лац. combinatio.]
камбінезо́н, ‑а,
Суцэльны рабочы касцюм з курткі і штаноў.
[Фр. combinaison.]
камбія́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камбію.
камбры́г, ‑а,
Камандзір брыгады (у 1 знач.).
ка́мбуз, ‑а,
Кухня на судне.
[Гал. kombuis.]
ка́мбузны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да камбуза.
камво́льны, ‑ая, ‑ае.
1. Апрацаваны грэбенем для вырабу гладкіх тонкіх шарсцяных тканін (або пражы).
2. Прызначаны для вырабу тонкіх шарсцяных тканін.
[Ад ням. kammwolle — чэсаная воўна.]
камву́з, ‑а,
Вышэйшая партыйная навучальная ўстанова ў 1920–1930 гг.
[Скарачэнне рускіх слоў: коммунистическое высшее учебное заведение.]
камды́ў, ‑дыва,
Камандзір дывізіі.