Verbum

калыхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да калыхаць.

кальві́ль, ‑ю, м.

1. Сорт паўднёвай яблыні з вялікімі ружавата-жоўтымі яблыкамі.

2. Плод гэтай яблыні.

[Ад геагр. назвы.]

кальвіні́зм, ‑у, м.

Адно з пратэстанцкіх веравучэнняў, якое было заснавана ў Швейцарыі ў 16 ст. і шырока распаўсюдзілася ў Францыі, Нідэрландах, Англіі і некаторых інш. краінах.

[Ад імя яго заснавальніка Жана Кальвіна.]

кальвіні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Паслядоўнік кальвінізму.

кальвіні́сцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кальвінізму, кальвіністаў. Кальвінісцкая царква. Кальвінісцкі прапаведнік.

кальдкрэ́м, ‑у, м.

Касметычная мазь для змякчэння скуры.

[Англ. cold-cream.]

ка́лька, ‑і, ДМ кальцы; Р мн. калек; ж.

1. Спецыяльна апрацаваная празрыстая папера або тканіна, пры дапамозе якой знімаюцца дакладныя копіі з чарцяжоў і малюнкаў.

2. Копія чарцяжа або малюнка на такім матэрыяле.

3. Слова або выраз, утвораны па ўзору слова або выразу іншай мовы. Слова «аднаасобнік» — калька рускага «единоличник». Слова «самавызначэнне» — калька рускага «самоопределение».

[Фр. calque.]

калькава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. калькаваць.

калькава́цца, ‑куецца; незак.

Зал. да калькаваць.

калькава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак. і незак., што.

1. Зняць (знімаць) копію з чаго‑н. пры дапамозе калькі (у 1 знач.). Калькаваць чарцёж.

2. Стварыць (ствараць) слова або выраз па ўзору іншамоўнага слова або выразу.