Verbum

каскадзёр, ‑а, м.

1. У цыркавым мастацтве — выканаўца нумара, які звычайна мае характар пантамімічнай сцэнкі і заснаваны на камічных акрабатычных падзеннях (каскадах).

2. Асоба, якая выконвае ў кінафільмах складаныя або небяспечныя для жыцця трукі.

[Фр. cascadeur.]

каска́дны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да каскада, утварае каскад (у 1 знач.). Каскадны горны ручай. План каскаднага асваення ракі.

каске́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Лёгкі мужчынскі галаўны ўбор з казырком і аколышкам.

[Фр. casquette.]

касмаба́чанне, ‑я, н.

Тэлевізійныя перадачы з касмічнага апарата або на вялікія адлегласці праз штучны спадарожнік Зямлі як рэтранслятар. Савецкае касмабачанне.

касмагані́чны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з вывучэнном Сусвету. Касмаганічная тэорыя. Касмаганічная гіпотэза.

касмаго́нія, ‑і, ж.

Галіна навукі, у якой вывучаецца паходжанне, развіццё нябесных цел і іх сістэм.

[Ад грэч. kosmogonía — паходжанне свету.]

касмагра́фія, ‑і, ж.

Уст. Апісанне бачнай часткі Сусвету. // Вучэбны прадмет, які выкладаў асновы вучэння аб зямным шары і Сусвеце.

[Ад грэч. kósmos — Сусвет і graphō — пішу.]

касмадро́м, ‑а, м.

Тэрыторыя з комплексам спецыяльных збудаванняў, дзе адбываецца зборка, падрыхтоўка і запуск касмічных ракет.

[Ад грэч. kósmos — Сусвет і drómos — месца для бегу, бег.]

касмадро́мны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да касмадрома. Касмадромнае поле.

касмалагі́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да касмалогіі.