калга́сніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да калгасніка, калгаснікаў, належыць ім. — Ну, Люба, апраўдала ты давер’е наша, калгасніцкае. Васілевіч.
калга́сны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да калгаса, калгасаў, належыць ім. Калгасны статак. Калгасныя палеткі. Калгаснае будаўніцтва. // Які ўваходзіць у калгас, працуе ў калгасе. Калгаснае сялянства. Калгасны каваль. Калгасны аграном.
2. Заснаваны на калектыўнай форме гаспадаркі. Калгасны лад. Калгасная вытворчасць.
калго́ткі, ‑так; адз. няма.
Памянш. да калготы.
калго́ты, ‑гот; адз. няма.
Жаночыя ці дзіцячыя панчохі, вывязаныя разам са штанамі; штаны-панчохі.
[Чэшск. kalhoty.]
калдо́ба, ‑ы, ж.
Разм. Тое, што і калдобіна. Некалі тут ездзілі на калёсах, знаць тор — павыбіваныя калдобы. Пташнікаў.
калдо́біна, ‑ы, ж.
Выбоіна, ямка на дарозе. Дарога была гразкая, уся ў калдобінах, і матацыкл то рэзка падкідвала ўгору, то шпурляла ў бакі, то гойдала і калыхала, як човен на хвалях. Краўчанка. Адзін з грузавікоў.., заходзячыся сіплым выццём, спрабаваў выбрацца з калдобіны, але калёсы буксавалі. Мележ. // Паглыбленне, упадзіна на мясцовасці або на дне вадаёма. Прыходжу нарэшце з кошыкам па грыбы — зноў свежыя калдобіны чарнеюць. Ігнаценка.
калдо́бісты, ‑ая, ‑ае.
З вялікай колькасцю калдобін. Калдобістая дарога гайдала нас, і Валі рабілася блага. Пташнікаў. Аўтобус, пакалыхваючыся з боку на бок, выплыў з калдобістай вулачкі на шырокую местачковую плошчу. Адамчык.
калдунава́ты, ‑ая, ‑ае.
Са зблытанымі, скудлачанымі валасамі. Калдунаватая галава.
калду́ніцца, ‑ніцца; незак.
Разм. Блытацца, кудлачыцца (пра валасы, шэрсць і пад.).
калду́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.
Разм. Блытаць, кудлачыць (пра валасы, шэрсць і пад.).