Verbum

падвышэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падвышаць — падвысіць.

падвэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад падвэндзіць.

2. у знач. прым. Крыху або дадаткова павэнджаны. Падвэнджаная шынка.

падвэ́нджвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да падвэндзіцца.

2. Зал. да падвэнджваць.

падвэ́нджваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да падвэндзіць.

падвэ́ндзіцца, ‑дзіцца; зак.

Паддацца вэнджанню. Шынка добра падвэндзілася.

падвэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што і чаго.

Крыху, або дадаткова павэндзіць. Падвэндзіць каўбасы.

падвява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Веяць час ад часу, з якога‑н. боку. Вецер падвявае.

падвядзе́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. падвесці (у 2–4, 6 і 7 знач.).

падвя́заны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падвязаць.

падвяза́цца, ‑вяжуся, ‑вяжашся, ‑вяжацца; зак.

Падвязаць на сабе што‑н.; падперазацца. Падвязацца вяроўкай. □ Ён, падвязаўшыся жончыным доўгім фартухом, перамываў у памыйніцы бульбу, ссыпаў яе ў вялікі чыгун. Гаўрылкін. Пахнуць градкі кменам і чарнушкай, Памідоры — проста дзіву дацца: Падвязаўся кожны куст істужкай, Быццам ён звярэдзіўся ў працы. Кляўко.