падвэ́нджаны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад падвэндзіць.
2. у знач. прым. Крыху або дадаткова павэнджаны. Падвэнджаная шынка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)