падвэ́ндзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што і чаго.

Крыху, або дадаткова павэндзіць. Падвэндзіць каўбасы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)