пагаблява́ны і пагаблёваны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад пагабляваць.
пагаблява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.
1. Габлюючы, зрабіць гладкім. Пагабляваць дошку.
2. Выгаблеваць усё, многае.
3. і без дап. Габляваць некаторы час.
пагавары́ць, ‑вару, ‑ворыш, ‑верыць; зак.
1. Гаварыць некаторы час. Прыемна было пагаварыць з гасцямі на іх мове. Брыль. [Лабановіч:] — А, гэта ты, бабка! Ну, прысядзь, пагаворым трохі! Колас. // Абмеркаваць што‑н., абгаварыць. На зборы Міша ўнёс прапанову пагаварыць аб дысцыпліне. Якімовіч.
2. Перагаварыць аб чым‑н. [Карнейчык:] Я пагавару з начальнікам цэха. Крапіва. Ціма Дакутовіч ніяк не мог выбраць момант, каб сам-насам пагаварыць з дзядзем Косцем. Шчарбатаў.
пагаве́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.
Гавець некаторы час. Пагавець яшчэ дзень.
пагаво́рваць і пагава́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Гаварыць аб чым‑н. час ад часу або з некаторага часу. Тут усе пагаворваюць аб салігорскім народным тэатры. Кулакоўскі. Шмат хто з калгаснікаў, у якіх хаты старыя, сталі пагаварваць адносна пабудовы камяніц. Гурскі. // Перадаваць чуткі. У раёне пачалі пагаворваць пра з’яўленне банды. Паслядовіч.
па́гада, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.
Будыйскі храм у краінах Далёкага Усходу.
[Скажонае санскр. «бхагават» — божы, святы.]
пагадава́цца, ‑дуемся, ‑дуецеся, ‑дуюцца; зак.
Выгадавацца, вырасці — пра ўсіх, многіх. Жонкі ў .. [Піліпа Андрэевіча] няма, а дзеці пагадаваліся ўжо і ўсе трое жывуць, як кажуць, на сваім хлебе. Кулакоўскі.
пагадава́ць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., заг. пагадуй; каго.
1. Выгадаваць, вырасціць усіх, многіх. — А яшчэ, не дай божа, бацька не вернецца з вайны, то хто дзяцей пагадуе. Лобан.
2. і без дап. Гадаваць некаторы час.
пагада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Тое, што і паваражыць.